tele.com.tr

3G arifesinde sosyal medyada ve çevremde “3G’nin çok gerekli bir hizmet olmadığı”na dair bir görüşün yaygın olduğunu fark ettim. Sanırım genellikle bu yanı öne çıkarıldığı için, 3G’nin “görüntülü görüşme” olarak algılanmasından kaynaklanıyor bu durum... Operatörlerin servisi agresif şekilde pazarlama tercihi, kısmen mesaj kirliliğine yol açtı. Teknolojiye yatkın bir kitle tarafından bile takdir edilmemesini başka türlü açıklamak mümkün değil. Oysa tek başına hızlı mobil internet, pek çok katma değerli hizmetten bölgesel eşitsizlikleri azaltmaya, sektörde dengeleri değiştirebilecek müşteri kayıplarına kadar ciddi gelişmelerin habercisi. Küçümsenebilecek bir gelişme olduğunu kimse söyleyemez. Somut sonuçlarını yakında görmeye başlayacağız. Daha önce de yazmıştım. Telekomünikasyon sektöründe bazı servisler çok net ihtiyaçlardan doğarken, diğerleri kısıtlı bir kitleye, marjinal bir fayda sunuyor. Hızlı mobil internet ve görüntülü görüşme, 3G teknolojisinin iki temel özelliği. Ve biri daha

Telekomünikasyon teknolojileri insanlığa kolaylık sağlarken, bir taraftan da beklentileri arttırıyor. Artık daha kısa sürede daha fazla iş yapabiliyoruz, her an her yerden ulaşılabiliyoruz. Bir şirketin farklı ülkelerdeki ofisleri birarada çalışabiliyor. Mekandan bağımsız olarak yapılabilecek işler neredeyse sınırsız. Bu gelişmelerin maliyeti yüksek. Mesai kavramı pek çok insan için geçersizleşti. Teknolojinin sunduğu kolaylık, mesai saatleri dışında çalışmanın mazereti olarak kullanılır hale geldi. Her yerden ulaşılabilme durumu, benzer şekilde tatilde bile çalışma beklentisi oluşturabiliyor. Kameralar, telefonlar kişisel özgürlükleri kısıtlayıcı özellikler getiriyor. Daha fazla olanağımız olduğu halde hala zaman darlığından şikayet ediyoruz, “eskiden bu işleri nasıl yetiştirirdik?” diye şaşırırken, hala yetiştiremediğimizin farkına varmıyoruz. Bu durumun somut sonucu, birim zamanda ürettiğimiz çıktı artarken, bu çıktının değerinin aynı oranda düşmesi. Yani daha fazla sıkılarak, daha

Şirketlerin tüketiciyle iletişim kurmak için kullandıkları kanallar gün geçtikçe artıyor. İnternet bu çeşitliliği öylesine arttırdı ki, şirketler “nerelerde bulunmalıyız?” sorusunun yanıtını doğru verebilmek için bile özel bir iletişim birimine ihtiyaç duyuyor. Friendfeed, Twitter, Facebook gibi araçları keşfeden şirketler çeşitli avantajlar sağlıyor. Nicelik olarak olmasa da, bu kitlenin niteliği, şirketlerin bu kanallar için harcadığı bütçe ve mesaiyi meşru kılıyor. Bu platformlarda duyurulan indirimler, kampanyalar kısıtlı da olsa bir kitlenin büyük ilgisiyle karşılanıyor. Yurt dışında özellikle politik blogculara verilen önem biliniyor. Politikacılar, en az basın kadar etkin olan bazı blogcuları asla göz ardı etmiyorlar. Türkiye’de benzer bir etkinliğe sahip bir blog olmamasına ve hitap ettikleri insan sayısı en fazla 1000’ler mertebesinde olmasına rağmen şirketlerin ilgisini çekiyor. Blogcular şirketler tarafından dikkate alınmanın verdiği memnuniyetle, bu toplantılara katılıp şi

Kriz döneminde bankalar ve telekomünikasyon şirketleri, tahsilatlarında sorun yaşamaya başladı. Beşiktaş’taki bir noterde gördüğüm, insan boyuna ulaşan yükseklikteki “ihtar mektubu” yığını, benim için bunun en somut göstergesi oldu. Olağan alacak takibi yoğunluğunun artması beklenebilir bir durum, ancak bir de alacakların fırsata çevrildiğinden endişe etmeme yol açacak bir deneyim yaşadım. Çok eskiden aldığım ve çok az kullandığım bir hattı yaklaşık bir yıl önce kapattırmıştım. Kapatma sırasında çok düşük miktarda bir borcum kalmış. Bundan haberim olmadığı için hattın kapanması sonrasında herhangi bir takip yapmadım. Ancak geçtiğimiz günlerde beni güncel cep telefonu numaramdan arayan şirket avukatı, borcun icra aşamasına geldiğini belirtti. Borç, avukatlık masrafıyla birlikte dört katına çıkmıştı. Süreç bu noktaya gelmeden önce beni neden aramadıkları yönündeki soruma yanıt vermeyen avukat, belli ki bu durumdan hoşnuttu. Ben de sorunlu abone kabul edildiğim ve artık müşterilerinden bi

Bu sayıda üç yazıma atıfta bulunacağım. Kasım 2006’da Forbes’da yayımlanan yazımda “GSM’de asıl rekabet numara taşınabilirliğiyle başlayacak” demiştim ( http://getir.net/ds9 ). Aralık 2008’de, numara taşıma faaliyete geçtiği halde, ilk rakamlar lehine göründüğü için etkin pazar gücüne sahip operatörün şebeke dışı görüşme ücretlerini indirmemesini “GSM’de rekabet nasıl kurtulur?” başlıklı yazımda ele almış ve yazıyı şöyle bitirmiştim: “Özellikle hakim pozisyonu nedeniyle şebeke dışı arama ücretlerini yüksek tutmak, galip olan futbol takımının maçın sonuna kadar top çevirmesine benziyor. Kural dışı olmamakla birlikte maçı zevksizleştiriyor ve seyircilerden ıslık alıyor. ( http://getir.net/dsa )“ Üçüncüsü ise Ocak 2009 tarihli ve başlığı “Kriz, iletişim alışkanlıklarını etkiliyor mu?”. Konuyla ilgili olan satırlar şöyleydi: “Özellikle bireysel telefon görüşmelerinde bir “bileşik kaplar ilkesi”nin geçerli olduğunu düşünüyorum. İnsanımız “çaldırıp kapatma” yöntemiyle haberleşmeyi zaten k

E-tohum'la ilgili bir röportaja dergimizin Aralık sayısında yer vermiştik. Etkinliğin halka açık ilk etkinliği, 31 Ocak günü haftasonu etohum toplantısında gerçekleşecek. İlk aşamada seçilen 15 internet girişimcisi de açıklanacak. Tarih: 31 Ocak 2009 Cumartesi Yer: İTÜ İşletme Fakültesi, Maçka Zaman: 11:00 - 17:00 Etkinliğe konuyla ilgilenen herkes davetli... Kayıt olmak ve etkinliği ilgilenenlere duyurmak için tıklayın